Ik ben Sigrid Spaas. Meer dan tien jaar schreef ik als journaliste en copywriter het verhaal van anderen. Ik probeerde hun ziel, passie, hersenkronkels in woorden te vatten.
En eerlijk? Ik vond dat heerlijk.
Heel even mocht ik binnenwandelen in de wereld, het project en de missie van een ander.
Toch doofde dit vuurtje. AI, corporate taal, eindeloze marketingslogans… het werd één grote brij.
Ik voelde mezelf verdwijnen. De echtheid was weg.
Ik werd een tikmachine.


Pas later ontdekte ik dat mijn energie niet op het werk begon te lekken, maar in mijn tienerjaren. Als kind balanceerde ik tussen mijn eigen creativiteit, intuïtie en de verwachtingen van anderen. Ik werd op school zwaar gepest, en niemand wist hoe daarmee om te gaan. Mijn ouders en leerkrachten focusten vooral op schoolresultaten. Ik miste betrokkenheid. Ruimte. Zachtheid. Even niet moeten, maar gewoon mogen zijn. En vooral...goed genoeg zijn.
Tegelijkertijd probeerde ik het huwelijk van mijn ouders te redden. In een tevergeefse poging om de spanningen thuis te verzachten, ging ik zorgen, dragen en pleasen.
Ik stond niet op mijn plek en dat patroon probeerde ik krampachtig vol te houden.
In mijn jobs, relaties en de keuzes die ik maakte. Ik zwom tegen mijn eigen stroom in.
Geen wonder dat ik geleidelijk oploste in de verhalen van anderen, zowel thuis als professioneel.
In 2020 veranderde alles. Ik werd mama van Felix.
En nam voor het eerst deel aan Kundalini sessies, Cacao Bliss ceremonies en opstellingen.
Dankzij het moederschap en innerlijk werk voelde het alsof mijn systeem terugkeerde naar mezelf.
Er kwam beweging. Ik vond stilaan mijn speelsheid terug.
Mijn grenzen.
Mijn vrije keuze.
Mijn creativiteit.
Het leven in kleur.
En zodra ik vanbinnen verschoof, veranderde mijn buitenwereld mee.
Nieuwe mensen. Nieuwe kansen.
Uitdagingen die écht pasten bij wie ik eigenlijk ben.
Vandaag werk ik als projectmedewerker voor de Eerstelijnszone in Limburg, waar ik me onder meer inzet voor projecten rond ontwikkelingstrauma bij kinderen en jongeren.
Dat werk verdiept dagelijks mijn inzicht in wat mensen dragen, doorgeven en soms moeilijk kunnen benoemen.
Ondertussen groeit Faro d’Alma, mijn soulproject.
Na jaren van persoonlijke ontwikkeling, opleidingen in psychologie, systemisch denken en energetisch lichaamswerk, begeleid ik anderen die willen ontwaken uit oude patronen en terug contact willen maken met wie ze in wezen zijn.

Ik heb zelf ervaren hoe het is om niet volledig op mijn eigen plek te staan. Om vanuit loyaliteit, liefde of plicht lasten te dragen die eigenlijk niet van mij waren. Soms deed ik dat om een ander te beschermen, om gezien te worden, om erbij te horen en ook om niet naar mijn échte verlangen en richting te hoeven kijken.
Ik weet hoe stil je dan vanbinnen kunt worden, hoe moe het maakt en hoe ver je van jezelf kunt raken. Wanneer niemand op zijn plek staat, hoe kunnen we dan op een gezonde manier samen groeien?
Echte verbinding ontstaat pas wanneer je leeft vanuit je eigen kracht, je eigen waarden en je eigen richting.
Wanneer je bent thuisgekomen in jezelf.

Samen brengen we dat in beeld, met systemische opstellingen en energetisch werk als basis: kijken naar wat onbewust doorwerkt, en tegelijk voelen wat zich aandient in het moment. Geen eindeloze analyses wel direct ervaren, herkennen en vaststellen wat klopt of niet meer dient.
Mijn visie is dat mensen vaak sterker zijn dan ze zelf denken. Wat ze nodig hebben, is niet iemand die het oplost, maar iemand die mee het ruwe reliëf van hun innerlijke en systemische landschap zichtbaar maakt, zodat er weer overzicht komt. Wanneer dat wat verborgen was benoemd, gevoeld en erkend wordt, ontstaat er ruimte om een beweging te maken die eerder geblokkeerd leek.
Faro d’Alma
zelfstandig naamwoord
fa·ro d’al·ma

Ze geven hooguit wat extra flow op de site. Jij kiest natuurlijk zelf wat je toelaat in je veld.